er zijn geen diva's meer

deel 26 van Jenna's verhaal
Het goudkleurig geel gestreept stippled voordoek van de Metropolitan Opera hangt in een ingewikkelde draperie voor de toneelopening.
Het is goud. De balkons zijn goud. De lijst is goud.
De dirigent komt op. Het voordoek wordt Wagner getrokken.
De sliertjes en kwastjes van het doek omlijsten het toneel. Veel goud.
Is dit al decor, vraagt Jenna’s man.
Ik ga in de pauze zeggen, dat de mise-en-place niet goed is, zegt Jenna.
Dat zei jij toch dat de mise-en place niet goed is.
Mise-en-scène.
Je kan geen mooie mise-en-scène maken in dit decor.
Wat was dat ook alweer.
Waar ze staan op het toneel. Hoe ze staan op het toneel. Er zijn geen mooie opkomsten. Het is zo gepropt.
En dat vind je het niet goed? Jenna kijkt in het programmaboek naar foto’s van het decor. Oh, een sterrenhemel. Dat is mooi. Ik hou van sterren.
De regisseur van Roméo en Juliette houd ook van sterren. Van diva’s.
Hij zegt. Ik beschouw mijzelf absoluut niet als een diva. Er zijn regisseurs die hun diva-zijn niet kunnen verwezelijken en dan een opera gaan gebruiken om hun eigen verhaal te vertellen. Ikzelf heb er geen behoefte aan om mijn biografie te koppelen aan die van al die grootmeesters. Wat het echte probleem is...Er zijn geen diva’s meer. Een groot gemis. Een diva heeft drie eigenschappen. Ze straalt iets goddelijks uit. Ze is onbereikbaar. Ze is een klein beetje gestoord. Tegenwoordig heb je kwasi-diva’s. Diva’s zonder inhoud. Bordkartonnen poppen. Je kan alles van ze downloaden. Glamourfoto’s. Opnamen. Biografieën. Dat druist in tegen het diva-schap. Een diva moet op afstand blijven anders verdwijnt het mysterie.
[bron: Trouw]
Vanavond laat de ster het afweten. Er wordt omgeroepen.
In this evening’s performance Roméo et Juliette, the role of Juliette
will be sung by Maureen O’Flynn replacing Nataly Dessay, who is ill.

8 juni 2006